Gisteren was ik voor het eerst aanwezig bij een bijeenkomst van platform Priamos. Heel goede besteedde tijd wat mij betreft, ik heb aldaar een hoop dingen opgepikt.
Het is vooral wel heel interessant en leuk om van andere donoren te horen hoe hun contacten met donorkinderen verlopen. Als donor die nog geen contact heeft met zijn eigen donorkinderen, is het heel prettig om een beeld te krijgen wat voor variaties er allemaal zijn.
Aan de ene kant van het spectrum zitten dan donorkinderen die niet op zoek zijn naar hun donor en aan de andere kant zitten dan donorkinderen die als wettig kind erkend worden door hun donor. Met alle grijstinten ertussen
Het is natuurlijk per donor en per donorkind afzonderlijk de klus om te bepalen wat voor rol je in elkaars leven zou kunnen krijgen, maar het is goed om al tal van voorbeelden te lezen, zien en horen via verschillende kanalen.
Dus dank aan iedereen die zich hier openlijk over uitspreekt, het gaat me denk ik enorm helpen, om met de juiste context en de juiste gevoeligheid later in contact te treden met eigen donorkinderen.
Sinds vorig jaar heb ik veel nieuwe informatie toegelaten, met name van donorkinderen en hoe de donor in hun leven wel of niet een rol in kan vervullen. Dat maakt een hoop los, waar ik dan nu nog genoeg tijd voor heb om over na te denken.
Het is enorm fijn om me volledig gesteund te voelen door mijn partner. Ze is ook gewoon benieuwd en nieuwsgierig wat dit gaat doen voor iedereen. Een interessante extra wending aan onze ruimtereis op deze planeet.
Via Priamos kan ik ook een waardevolle bijdrage leveren aan de gesprekken over hoe donorschap in de toekomst beter zou kunnen voor alle betrokkenen. Het is nog even kijken op in welke vorm ik dat kan doen.
Als laatste nog een shout-out naar de podcast serie ‘De Kwak Kwaakt’. De vele gesprekken die ik daar al teruggeluisterd hebben, hebben me geraakt en geholpen bij mijn beeldvorming. Een aanrader.
Laat een reactie achter
