Ga naar de inhoud

Categorie: Niet gecategoriseerd

Poging tot het installeren van RedHat Openshift Single Node

UPDATE 26 Mei: Technisch is dit dus prima gelukt. De VM zoemt en is bruikbaar. Maar voor zover ik vast kan stellen, valt Openshift niet onder de developer license die RedHat heeft. Dus het product stopt na 60 dagen met werken of er moet een echte licentie voor worden aangeschaft. Dat maakt het wel heel onaantrekkelijk voor mijn doel. Tijd voor plan B

Eigenlijk wil ik helemaal geen kubernetes clusters installeren. Jarenlang heb ik mezelf voorgehouden dat ik als applicatie specialist voornamelijk wil praten met de kubernetes API om mijn spullen uit te rollen en te beheren.

Maar ja, zo’n API draait ergens en dat ergens moet of maken of huren. Huren kan natuurlijk, dat is het hele idee van cloudcomputing, maar dan zit ik vast aan terugkerende kosten en de specifieke setup van een cloud provider.

Omdat mijn behoefte aan draaiende omgevingen nogal pieken en dalen kent, vind ik het nog steeds wel aantrekkelijk om een soort van thuisomgeving te hebben, die ik desgewenst kan aan- en uitzetten.

Ergens had ik al eens gelezen over Openshift Single Node. Eerder heb ik wel eens Openshift local gebruikt, wat echt bedoeld is voor op je laptop. Maar dat was toentertijd net niet representatief genoeg voor echte Openshift omgevingen. En die kleine verschillen zijn dus vervelend als je iets goed wilt testen voordat je het echt gaat uitrollen.

Dus daarom nu een poging om Openshift Single Node als virtual machine op mijn linux laptop te installeren. Dat zou net moeten passen en zou ook weinig stroom moeten kosten. En vermoedelijke dus qua features en eigenaardigheden vergelijkbaar met echte openshift clusters. Dat is dan in ieder geval de hoop, vraag het over een maand nog eens 🙂

Reacties gesloten

In gesprek met Medisch Centrum Kinderwens

Naar aanleiding van een klacht die ik had ingediend bij de kliniek, was ik afgelopen maandag te gast aldaar. Ik was daar uitgenodigd om in gesprek met gaan met Wouter van Inzen (hoofd laboratorium,/directeur) en Iris van Putten (counselor).

Vanuit de kliniek kwamen in ieder geval mondelinge excuses, maar tegelijkertijd ook de opmerking dat het woord ‘richtlijn’ in het verleden anders is toegepast. Of je daar juridisch mee weg komt als rechtspersoon betwijfel ik, maar ik ben het wel met ze eens dat het woord ‘richtlijn’ in de volksmond minder stringent wordt gebruikt als dat het bijvoorbeeld in Europese regelgeving wordt toegepast.

Rondom de inzet van mijn materiaal heb ik een hoop duidelijkheid gekregen. Er is niets naar het buitenland gegaan en mijn materiaal wat nu nog in de vriezer ligt wordt niet meer gebruikt anders dan voor eventueel onderzoek. Er zijn nog wel twee moeders die embryo’s in de vriezer hebben, maar hierbij is nu de verwachting dat deze niet meer tot nieuwe kinderen zullen leiden. Dus voor mij blijft de teller nu staan op 22 gezinnen waarin 39 kinderen zijn geboren.

Ook heb ik wat zicht gekregen op de geboortejaren en daaruit blijkt dat ik tussen 2027 en 2030 de meeste kans krijg op (meerdere) contactverzoeken, omdat in periode het leeuwendeel van de donorkinderen de leeftijd van 16 bereikt.

Er zijn ook nog een aantal vragen niet of niet volledig beantwoord. Binnenkort heb ik een tweede contact moment en dan hoop ik op die voor mijn belangrijke thema’s ook meer informatie te hebben.

Met de informatie en toezeggingen die ik nog heb ben ik nog niet tevreden, maar ik heb wel de indruk dat geprobeerd wordt me te voorzien van alle informatie die ze mogen delen.

Reacties gesloten

Eerste keer bij Priamos

Gisteren was ik voor het eerst aanwezig bij een bijeenkomst van platform Priamos. Heel goede besteedde tijd wat mij betreft, ik heb aldaar een hoop dingen opgepikt. 

Het is vooral wel heel interessant en leuk om van andere donoren te horen hoe hun contacten met donorkinderen verlopen. Als donor die nog geen contact heeft met zijn eigen donorkinderen, is het heel prettig om een beeld te krijgen wat voor variaties er allemaal zijn. 

Aan de ene kant van het spectrum zitten dan donorkinderen die niet op zoek zijn naar hun donor en aan de andere kant zitten dan donorkinderen die als wettig kind erkend worden door hun donor. Met alle grijstinten ertussen

Het is natuurlijk per donor en per donorkind afzonderlijk de klus om te bepalen wat voor rol je in elkaars leven zou kunnen krijgen, maar het is goed om al tal van voorbeelden te lezen, zien en horen via verschillende kanalen. 

Dus dank aan iedereen die zich hier openlijk over uitspreekt, het gaat me denk ik enorm helpen, om met de juiste context en de juiste gevoeligheid later in contact te treden met eigen donorkinderen. 

Sinds vorig jaar heb ik veel nieuwe informatie toegelaten, met name van donorkinderen en hoe de donor in hun leven wel of niet een rol in kan vervullen. Dat maakt een hoop los, waar ik dan nu nog genoeg tijd voor heb om over na te denken. 

Het is enorm fijn om me volledig gesteund te voelen door mijn partner. Ze is ook gewoon benieuwd en nieuwsgierig wat dit gaat doen voor iedereen. Een interessante extra wending aan onze ruimtereis op deze planeet. 

Via Priamos kan ik ook een waardevolle bijdrage leveren aan de gesprekken over hoe donorschap in de toekomst beter zou kunnen voor alle betrokkenen. Het is nog even kijken op in welke vorm ik dat kan doen. 

Als laatste nog een shout-out naar de podcast serie ‘De Kwak Kwaakt’. De vele gesprekken die ik daar al teruggeluisterd hebben, hebben me geraakt en geholpen bij mijn beeldvorming. Een aanrader. 

Reacties gesloten
Copyright © Eelco Maljaars. Mede mogelijk gemaakt met Wordpress en Compete Themes